- συσσίτιο
- Έτσι ονομάζονταν τα κοινά δημόσια γεύματα στη Σπάρτη και στην Κρήτη, στα οποία παίρνανε μέρος μόνο άντρες. Στη Σπάρτη, όλοι οι Σπαρτιάτες που είχαν συμπληρώσει το εικοστό έτος της ηλικίας τους, ήταν υποχρεωμένοι να παρευρίσκονται στα δημόσια αυτά γεύματα που σε παλιότερες εποχές τα ονόμαζαν ανδρεία ή ανδρεία φιδίτια, δηλαδή σ. αντρών. Αργότερα πήραν το όνομα φιδίτια ή φειδίτια, κι εκείνος που έπαιρνε μέρος σ’ αυτά ονομαζόταν φειδίτης. Κανείς δεν μπορούσε να απουσιάσει παρά μόνον αν είχε κάποια βάσιμη δικαιολογία. Το γεύμα γινόταν από τις υποχρεωτικές συνεισφορές εκείνων που έπαιρναν μέρος. Κάθε φειδίτης έπρεπε να δίνει μηνιαίως κριθάρι, κρασί, τυρί, σύκα και χρήματα για να αγοραστεί το κρέας. Το κράτος πλήρωνε μόνο για τη συντήρηση των δύο βασιλέων, της Σπάρτης, που ο καθένας έπαιρνε από διπλή μερίδα. Τα μέρη όπου γίνονταν τα σ. ονομάζονταν σκηνές, και οι φειδίτες χωρίζονταν σε ομάδες από 15 περίπου μέλη. Τα μέλη κάθε ομάδας ονομάζονταν σύσκηνοι. Στο κοινό τραπέζι των δύο βασιλέων έτρωγαν εκείνοι που συνήθως αποτελούσαν τη συνοδεία τους στις μάχες. Την εποπτεία και επιμέλεια των σ. είχαν οι πολέμαρχοι. Κύριο πιάτο ήταν ο γνωστός μέλας ζωμός (κρέας βρασμένο μέσα στο αίμα του, με ξύδι και αλάτι), από τον οποίο καθένας έπαιρνε μόνο μια ορισμένη ποσότητα, ενώ είχε όσο ήθελε κριθαρένιο ψωμί και κρασί. Έπειτα ακολουθούσε ένα είδος επιδορπίου, που αποτελείτο από τυρί, ελιές και σύκα. Κατόπιν μπορούσαν να φάνε ένα δεύτερο πιάτο, που το αποτελούσαν σιταρένιο ψωμί ή κυνήγι που σκότωναν οι ίδιοι. Στην Κρήτη, τρώγανε καθιστοί, στη Σπάρτη όμως, είχαν τη συνήθεια να τρώνε πλαγιαστοί σε ξύλινους πάγκους. Στην Κρήτη τα σ. πληρώνονταν από ένα ειδικό δημόσιο ταμείο, και κάθε πολίτης έδινε γι’ αυτό μια δεκάτη (φόρο) πάνω στα προϊόντα της γης του, καθώς και ένα ετήσιο ποσό χρημάτων για κάθε δούλο. Το ταμείο, όχι μόνο κάλυπτε τα έξοδα των σ. αλλά πλήρωνε κι ένα ποσό για τα έξοδα των γυναικών, παιδιών και δούλων που δειπνούσαν στο σπίτι. Τα αγόρια έπαιρναν τη μισή μόνο μερίδα κρέατος από εκείνην ενός ενήλικου. Οι νέοι έπιναν ορισμένοι ποσότητα κρασιού, ενώ οι γεροντότεροι όσο ήθελαν. Μετά το φαγητό, περνούσαν λίγη ώρα συζητώντας κυρίως πολιτικά.
* * *το / συσσίτιον, ΝΜΑ [σύσσιτος]κοινή σίτηση, κοινό γεύμα ή κοινό δείπνονεοελλ.1. το φαγητό τών στρατιωτών2. μερίδα φαγητού που δίνεται σε άπορα άτομα από διάφορα φιλανθρωπικά ή κρατικά ιδρύματααρχ.1. το μέρος όπου συντρώγουν πολλά άτομα, αίθουσα κοινού γεύματος ή κοινού δείπνου2. συντροφιά, παρέα.
Dictionary of Greek. 2013.